انتساب حمله سایبری به دولت‌ها از منظر حقوق بین الملل
کد مقاله : 1004-CYSP2024 (R1)
نویسندگان
محمد علی کریمی *
کارمند سازمان پدافند غیرعامل
چکیده مقاله
حمله سایبری به زیرساخت های هسته ای (استاکس نت 2010) و سامانه سوخت (2021) در ایران مهم‌ترین دلیل انتخاب این عنوان برای این پژوهش بود. افشاگری ادوارد اسنودن و مستند روزهای صفر ساخته الکس گیبنی مؤید نقش مسئولین دولت ایالات متحده (بوش و اوباما) در فرمان حمله سایبری به زیرساخت های هسته ای ج.ا.ایران بود. (Gibney, 2016) در حمله به سامانه سوخت ایران نیز نقش مستقیم یک دولت در این حمله سایبری ادعا شد .
سالهاست که حملات سایبری متعددی علیه زیرساخت های حیاتی و حساس کشور های مختلف صورت می گیرد و موجب خسارات می شود اما بدلایل سخت بودن اثبات انتساب به دولت و شناسایی مهاجم و سازوکار حقوق بین الملل برای حمایت از کشور زیان دیده موجب شده تا بسیاری از سیاستمداران در این زمینه دچار سردرگمی باشند.
از آنجایی که دولت ها به حاکمیت فضای سایبری و حاکمیت در فضای سایبری (نحوه استفاده دولت ها، صنعت و کاربران از این فناوری) توجه بیشتری می کنند، نقش قوانین بین المللی در سایبر زمینه اهمیت روزافزونی پیدا کرده است. حقوق بین الملل، روابط بین دولت ها و سایر ذی نفعان بین المللی (به ویژه سازمان های بین المللی) را از طریق ممنوعیت ها، الزامات و مجوزهای مختلف سازماندهی ، منسجم و قاعده مند می کند.
پژوهش حاضر گامی است مختصر در راستای شناخت بهتر این امر و کاربرد مناسب حقوق بین‌الملل در فضای سایبر، بازیگران درگیر، مسائل اصلی در کاربرد آن و مسیرهای بالقوه آینده که امید است مورد بهره برداری پژوهشگران قرار گیرد.
کلیدواژه ها
حمله سایبری، مسئولیت بین المللی ، انتساب حمله سایبری ، حقوق بین الملل
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی